Moshe Feldenkrais was een vooraanstaand wetenschapper en ingenieur, die onder meer werkzaam was aan het Curie Instituut in Parijs in de jaren dertig van de vorige eeuw. Hij was ook een gerespecteerd Judo-instructeur, en was een van de oprichters van de Ju Jitsu Club in Parijs.

Het was echter in de relatie tussen lichamelijke beweging en onze manieren van denken, voelen en leren dat Feldenkrais zijn grootste successen behaalde. Een blessure aan zijn knie in zijn jeugd bedreigde hem met ernstige invaliditeit op middelbare leeftijd. Hoewel hem weinig hoop werd gegeven dat hij ooit nog normaal zou kunnen lopen, weigerde Feldenkrais een operatie en in plaats daarvan paste hij zijn uitgebreide kennis van anatomie, fysiologie, bewegingswetenschap en techniek, alsmede zijn beheersing van de vechtkunst, toe om zijn eigen knie te genezen. Tijdens dit proces realiseerde hij zich dat het van vitaal belang is met het hele lichaam, en zelfs met het hele zelf, te werken om blijvende, radicale verandering te bereiken.

Dr. Feldenkrais werkte met allerlei soorten mensen met een enorm scala aan leerbehoeften – van vele zuigelingen met Cerebrale Parese tot vooraanstaande artiesten zoals de violist, wijlen Yehudi Menuhin. Hij gaf een aantal jaren les aan de dramaturg Peter Brook en zijn Theatre Bouffes du Nord. Hij werkte samen met denkers als de antropologe Margaret Mead, de neurowetenschapper Karl Pribram en de ontdekkingsreizigers van het psychofysische Jean Houston en Robert Masters.
Zijn inzichten droegen bij aan de ontwikkeling van het nieuwe gebied van somatische educatie, en blijven van invloed op verschillende gebieden zoals, neurologie, psychologie, podiumkunsten, sport en revalidatie.